Parafia Stany

Święta Tekla

   Tekla była bardzo popularna w świecie greckim, stąd poświecono jej liczne teksty jako ?pierwszej męczennicy?; również znaczną popularnością, cieszyła się w świecie Zachodnim. W II wieku powstał apokryf ?Dzieje Pawła?, tekst nieznanego autora, który przedstawia historię jej życia. Według tego pisma Tekla żyła w z Ikonium w Azji Mniejszej jako córka znanej rodziny arystokratycznej. Miała wyróżniać się piękną urodą i była zaręczona ze szlachetnie urodzonym młodzieńcem o imieniu Tamarys. Miasto Ikoniu w Listrze odwiedzili Paweł Apostoł podczas kolejnej podróży misyjnej, gdzie zamieszkał w domu Onezyfora Tam sprawuje liturgię i wygłasza mowę zawierającą błogosławieństwa dotyczące wstrzemięźliwych [czyli dziewic]. Temu przemówieniu przysłuchuje się Tekla z zachwytem i widząc liczne dziewice i kobiety przystępujące do Pawła, zapragnęła także zostać jego uczennicą. Odsuwa równocześnie rękę swego narzeczonego. Stało się to powodem niezadowolenia i gniewu jej rodziców, zwłaszcza matki Teoklei, którzy próbowali groźbami wymusić zmianę decyzji swej córki. Sytuacja ta doprowadziła do tego, że sam Paweł został oskarżony jako główny winowajca całego zajścia i osadzony w więzieniu. Tekli udało się przekupić strażników, którzy umożliwili jej dotarcie do Apostoła, od którego mogła dowiedzieć się jeszcze więcej o Jezusie z Nazaretu. Nazajutrz przyprowadzono Pawła do władz miasta, po czym skazano go na chłostę i wygnanie. Paweł wraz z Onezyforem i jego rodziną ukrywają się w grobowcu otwartym i modlą się oraz poszczą za jej ocalenie. Tekla, która uparcie obstaje trwa w postanowieniu, aby zostać uczennicą św. Pawła została wezwana przed oblicze prokonsula, gdzie próbowano ją odwieść od tej decyzji. Skazano ją wówczas na spalenie na stosie. Jak podaje Tradycja, podczas wykonywania wyroku wielka ulewa udaremniła egzekucję, a kiedy wszyscy się rozbiegli, ona sama wymknęła się z miasta i po pewnym czasie dołączyła do apostoła Pawła i jego towarzyszy, aby wraz z nimi udać się do Antiochii Pizydyjskiej. Tam zakochuje się w niej niejaki Aleksander i próbuje gwałtownie wziąć ją za żonę, ale Tekla broni się i publicznie ośmiesza Aleksandra za jego gwałtowność. Obrażony Aleksander prowadzi ją do prokonsula, który skazuje ją na pożarcie dzikim zwierzętom. Zanim to nastąpi, Teklę bierze pod opiekę Tryfeina, ważna obywatelka Antiochii, nazywana ?królową?, która wcześniej straciła swoją córkę. Gdy Tekla została rzucona dzikim zwierzętom, broni jej lwica i nie pozwala dzikim zwierzętom zbliżyć się do niej. Podczas tego wydarzenia Tekla modli się z rozłożonymi ramionami a następnie rzuca się do dołu wypełnionego wodą, aby tym samym przyjąć chrzest. Dzikie foki, które się tam znajdowały wypłynęły martwe. Aleksander tymczasem każe przywiązać ją do dzikich byków, co również nie przynosi żadnego skutku, bo ogień pali więzy. Na to prokonsul sprowadza ją do siebie i pyta, kim jest; a kiedy ona mu odpowiada, że jest służebnicą Boga Żywego i że On jej daje siłę wtedy prokonsul oddaje jej szaty i uwalnia. Ona zaś udaje się do Tryfeiny, gdzie mieszka jakiś czas, a dowiedziawszy się o Pawle, że w Mirze udaje się do niego w męskim odzieniu i opowiada jemu i wszystkim zgromadzonym, co się wydarzyło w Antiochii. Paweł zleca jej, aby innym dawała świadectwo. Powraca więc do Ikonium: nie zastaje już przy życiu Tamarysa, natomiast głosi słowo Boże swojej matce. Z Ikonium udaje się do Seleucji, gdzie oświeciwszy wielu swoim słowem, umiera. Na jej grobie, w Seleucji Izauryjskiej, powstaje wielkie sanktuarium ku jej czci. Tam pośród wąwozów znalazła schronienie w skalnej grocie, gdzie pozostała do końca swych dni. Prowadziła pustelniczy tryb życia, żywiąc się roślinami i gasząc pragnienie wodą. Płonąc chrześcijańską gorliwością, nawracała okolicznych mieszkańców, odwodząc ich od kultów pogańskich. Miała dar uzdrawiania chorych. Udzielała nowo nawróconym chrztu. Zmarła w wieku około 80 lat pod koniec I w. n.e., a ciało jej pochowano w grocie, którą zamieszkiwała. Dziś relikwie św. Tekli znajdują się w hiszpańskim mieście Tarragonie, gdzie odbywają się festiwale związane z jej kultem. Święta Tekla wzywana bywa przypadku zarazy i w niebezpieczeństwach grożących od ognia. Jest także opiekunką bractwa św. Tekli. W ikonografii Tekla przedstawiana jest jako kobieta o długich, prostych, spadających na ramiona włosach, które zazwyczaj przykrywa chusta. W większości ujęć ma bose nogi. W jej szatach dominuje jasna czerwień, a w oczy rzucają się bardzo szerokie rękawy. W dłoni trzyma (niekiedy dużych rozmiarów) krzyż lub księgę.

Na podstawie apokryfu ? Dzieje Pawła i Tekli

Modlitwa do Świętej Tekli
Cnotliwa i mężna dziewico, uczennico Jezusa Chrystusa, święta Teklo – Pan powołał Cię przez Apostoła Pawła do wiernego naśladowania Swego życia. Ty zaś zachowałaś swoją miłość ku Niemu i wierność aż do końca życia. Łaska Boża Cię umocniła i sprawiła, że na kształt pochodni promieniowałaś i pociągałaś innych do wiary w Chrystusa. Za sprawą Swej wszechmądrej Opatrzności Bóg wyznaczył i wybrał ciebie, abyś była naszą patronką i orędowniczką oraz byś przynosiła nam siłę, pocieszenie i pomoc w tych niełatwych, pełnych zagrożeń i niespokojnych czasach! O łaskawa bohaterko i godna podziwu, o której pamięć nie gaśnie przez całe pokolenia uczniów Chrystusa. Weź nas w obronę przed atakami złego ducha i wspieraj w zmaganiu się o czystość naszych serc i wolność od wszystkiego co nas zniewala i poniża. Ty, która z miłości do Jezusa Chrystusa zdolna byłaś znieść krzyż i utrapienia wspomagaj swym wstawiennictwem każde dziecko, młodzież i dorosłych naszej Parafii, abyśmy zachowali łaskę wiernego kroczenia drogą Ewangelii przez całe nasze życie. Amen.
Aby nas Bóg i młodzież naszą w czystości obyczajów, w trzeźwości, sumienności i pracowitości zachować raczył ? módl się za nami święta Teklo.
Aby Bóg Miłosierny w każdym z nas łaskę wiary, nadziei i miłości pomnożyć raczył – módl się za nami święta Teklo
Ojcze nasz? Zdrowaś Maryjo? Chwała Ojcu?