Pole tekstowe: Pogarszający się stan drewnianego kościoła i jego niewystarczająca powierzchnia, aby pomieścić gromadzących się wiernych stanowiły główny powód, że od lat 70-tych XX stulecia zaczęto myśleć o budowie nowej świątyni, a zalecenia powizytacyjne wskazywały na to dużo wcześniej. Władze Urzędu Wojewódzkiego, Wydziału ds. Wyznań początkowo odmawiały wydania zgody na wniosek zarówno z strony parafii, jak i Kurii Biskupiej w Przemyślu.(¹) Jednak od 1979 roku zaczęto gromadzić materiał budowlany z równoczesnym ubieganiem się o pozwolenia na budowę. W niedługim czasie zgromadzono 140 tys. sztuk cegły, wapno, drut zbrojeniowy, żwir i piasek. Pozwolenie na budowę parafia otrzymała dopiero 14 sierpnia 1981 roku. Na mocy tej decyzji, ówczesny proboszcz ks. kan. Jan Kula, otrzymał zgodę na podjęcie prac celem wybudowania nowej świątyni.(²) Budowę rozpoczęto w 2 poł. 1981 r., w miejscu, gdzie kiedyś znajdowała się stara plebania, kładąc fundamenty i wznosząc ściany do wysokości stropu. Projekt budowlany został opracowany przez inż. Jana Gorczycę i jego zespół architektów z Rzeszowa. Wykonaniem natomiast zaprojektowanych zadań zajęli się miejscowi murarze: Jan Bednarz ze Stanów, jako główny wykonawca, Bolesław Bednarz z Maziarni, Bronisław Bednarz z Przyszowa Zapuście, Stanisław Tłusty oraz Józef Popek z Maziarni.(³) Prace ciesielskie i szalunkowe wykonywał Franciszek Nieradka wraz ze swoim zespołem : Eugeniuszem Żak, Marianem Świątkiem, Józefem Puzio i Józefem Trawińskim. Całość budowy nadzorował inż. Władysław Jagiełło z Rzeszowa. W roku następnym położono stropy i wykonano dach przykryty ocynkowaną blachą doprowadzając budynek kościoła do stanu surowego.(4) Blacharze, którzy kryli dach to Jan Koc i Piotr Kobylarz, zaś instalację odgromową założyli Jan Koc i Stanisław Bajek. Każdy kolejny rok wiązał się z dalszymi pracami wykończeniowymi. W roku 1984 wykonano zewnętrzne tynki metodą cyklinowania, a w kolejnym położono marmurową posadzkę w prezbiterium i nawie głównej z tzw. „Białej Marianny” uzupełnionej marmurem z Bolechowic. Ścianę główną w prezbiterium ozdobiono ceramicznym motywem o treści religijnej, przedstawiającym postać Jezusa ukrzyżowanego oraz Maryję i Apostoła Jana. Jest to dzieło pana Sochy z Łysej Góry spod Tarnowa. Ten nowatorski motyw dekoracyjny zastosowano w całym kościele wykonując do roku 1989 dwie sceny ewangeliczne w prezbiterium - tj. „rozmnożenie chleba” i „ostatnią wieczerzę”, 15 scen „drogi krzyżowej” w nawie głównej oraz ołtarz soborowy, ambonkę i chrzcielnicę. Kościół poświęcił bp przemyski, Bolesław Taborski dnia 14 lipca 1985 roku. Konsekracja natomiast miała miejsce w 1995 roku, a dokonał jej bp Marian Zimałek z Sandomierza. Kolejne dokonana na rzecz nowej świątyni, to wykonanie nowych, mechanicznych, 22 głosowych organów przez firmę Truszczyńskich z Warszawy, które poświęcił bp Edward Białogłowski w r. 1988. W tym samym czasie zamontowane zostały witraże do dużych okien, ufundowane przez rodaków ze Stanów Zjednoczonych i Kanady. W swojej treści przedstawiają one postacie czterech Ewangelistów oraz wybrane sceny z życia Pana Jezusa i apostołów. Teren przykościelny został ogrodzony, do czego wykorzystano metalowe przęsła osadzone na żelbetonowych słupach. Prac spawalniczych związanych z tym zadaniem podjął się Jan Dąbal ze sowim synem Józefem. W 2000 roku zainstalowane zostały ozdobne żyrandole i kinkiety. Wykonała je firma metaloplastyki artystycznej Stanisława Stopyry z Grodziska Górnego. Dużą pomoc przy budowie kościoła, obok mieszkańców parafii, świadczyli rodacy mieszkający na stałe lub czasowo w USA, którzy organizowali zbiórki pieniężne i przekazywali je na ten cel. W 1989 roku dokonał się podział parafii na mocy decyzji biskupa sandomierskiego i została utworzona nowa, p.w. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. W jej obszar weszły wioski: Przyszów Ruda, Przyszów Burdze, Przyszów Staw, Przyszów Szlacheckie i Przyszów Kliny. Przy kościele w Stanach pozostały miejscowości: Stany, Bojanów, Maziarnia, Załęże, Kozły, Krochowa, Przyszów Łapówka, Przyszów Katy oraz Przyszów Zapuście. Dalsze lata przyniosły nowe inicjatywy, mające na celu usprawnienie posługi duszpasterskiej jak chodzi o łatwiejszy dostęp wiernych do sakramentów, które doprowadziły do powstania kaplicy dojazdowej w Bojanowie p.w. Maryi Niepokalanej, a także kaplicy św. Jana Pawła II w Przyszowie Zapuściu. Pole tekstowe: Parafia Stany Lista członków Rady Parafialnej Pole tekstowe:

Opracowanie Jubileuszowe

Obiekty sakralne (kultu) na przestrzeni 200-lecia istnienia Parafii Stany

* Kościół murowany z roku 1981 *
trwa inicjalizacja, prosze czekac...http://www.znajdzpromocje.pl/
Pole tekstowe: Część 6